سلام دوستان عزیز این روزها کاروان حسینی به دشت کربلا نزدیک می شوند وچند روز بعد عظیم ترین جریان تاریخ(جریان عاشورا)به وقوع خواهد پیوست وبهترین خلائق در این روز به شهادت خواهند رسید و به برکت خون حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) ویاران با وفایش اسلام جان تازه ای گرفت.واما به مناسبت این روزها سؤالی را مطرح می کنم به این عنوان کهرمز جاودانگی نام و قیام سید الشهداء چه می باشد؟
قانون " تحول و دگرگونی " "فرسودگی و کهنه شدن " از رونق افتادن و فراموش شدن بر سراسر عالم ماده ،حاکم است : کوهها دگرگون و فرسوده می شوند . شخصیت ها و حوادث روزگار ، رنگ می بایند و به فرموده قرآن مجید حتی خورشید روزی تاریک می شود إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ[1] زیرا طبق محاسبه نیوتن در هر ثانیه چهار تبدیل می گردماده ، شخصیت هایی هستند که گذشت زمان هرگز آن ها را ازخاطره ها نمی برد بلکه روز به های آسمانی اینگونه هستند و از جمله آنها حضرت حسین بن علی (علیه السلام) می باشد . یعنی : در عین حال که صدها سال از حادثة خونین عاشورا گذشته باز هم همه ساله در ایام عزای سالار شهیدان ، شور حسینی در دل ها ایجاد می شود ، به نام او مجالس و مراسم بر پا می گردد ، دوستدارانش در عزای او اشک می ریزند ، بر سر و سینه می زنند و برای او خرج می دهند . از کرامات سیدالشهداء اشتیاق مردم به این مجالس است. جاودانگی نام سیدالشهداء چیست ؟ سر این جاودانگی چیست ؟ قرآن کریم ، ضمن یک مثال ، رمز جاودانگی را بیان فرموده : فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا یَنْفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ [2] قرآن مجید ، ملاک بقا را بیان فرموده : سیلاب ، کف هایی با خود حمل می کند ؛ کف هابر روی آب چون حباب هوا و بی خاصیت هستند و از بین می روند اما آنچه برای مردم نافع است ، باقی می ماند . خداوند حکیم نفرموده است " اما الماء فیمکث فی الارض " بلکه ملاک "بقا" را بیان کرده و فرموده : هر چه مفید باشد ، باقی می ماند." حق " مانند آب ، سودمند است لذا می ماند اما کف های روی آب هرگز کسی را سیراب نمی کند ، نه درختی را می رویاند و نه مایه پاکیزگی هست اما آب ، تمام این مزایا ـ و مزایای زندگی و قیام سیدالشهداء (علیه السلام) چون آب ، مایة حیات و زندگی اسلام و جامعه اسلامی شد ، در حقیقت امام حسین (علیه السلام) یکی از مصادیق شجره طیبه ای است که خداوند ، حق را به آن تشبیه نموده أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا[3] آیا ندیدی چگونه خداوند ، کلمة طیبه را ومیوه های خود را هر زمان به اذن پروردگارش می دهد . کلمه طیبه را به " کلمه توحید " ، " اوامر الهی " . " ایمان شخص مومن " و " برنامه سازنده قرآن تفسیر کرده اند اما چون به تمام مخلوقات خداوندتوان گفت آیة مذکور ، شامل تمامگردد و سیدالشهداء (علیه السلام) کلمه طیبه ای بود که نقش قرآن را ایفا نمود . وقتی یک حقیقت در کسی در حد کمال متجلی شد ، می توان اسم آن حقیقت را بر او نهاد . هیچ طوفانی نتوانست این شجره طیبه را از جا بر کند و دست هیچ تجاوز گری به شاخسار بلندش نرسید . در طول زمان ، میوه های هدایتش را در اختیار بشرمی توان مهمترین علل جاودانگی نام سیدالشهداء (علیه السلام)دانست.[4]
---------------------------------------------------
[1]سوره تکویر،آیه1و2